ilk gösterim | premiere
16.10.2019
son gösterim | closing night
14.03.2020
oyunyazan | playwright
Lanford Wilson
çeviren-yöneten | translator-director
Sami Berat Marçalı
dekor-maske tasarımı | stage-mask design
Marta Montevecchi
ışık tasarımı | light design
Alev Topal
orijinal müzik | original music
Ah! Kosmos
kostüm tasarımı | costume design
Selin Ölçen
koreografi | choreography
Melis Erkaçan
fotoğraf | photograph
Murathan Özbek, Deniz Akseki
teaser | teaser
Murathan Özbek
genel koordinatör | coordinator
Dilek Tora
reji asistanları | director's assistants
Yaren Özgün
Furkan Tunç
oynayanlar | performers
Toprak Can Adıgüzel
Büşra Develi
Sertan Erkaçan / Bedir Bedir
Hakan Kurtaş
süre | duration
130' - 2 perde
teşekkürler | special thanks
Toy*
“Burası uğruna birini öldürebileceğiniz ve içinde ölmeyeceğiniz bir yer.”
Opera değil bu, hayat. Aşklar neden hep trajik olmak zorunda o zaman?
Çok sevdiğimiz birini kaybettiğimizde sorgulamaz mıyız kendimizi onu ne kadar tanıyoruz aslında diye? Neden özellikle bu soru peki? Tanımıyoruz çünkü belki de. Belki en yakın arkadaşımız. Belki en küçük kardeşimiz. Belki de sevgilisiyle bir bot kiralayıp macera peşinde koşarken büyük bir gemi tarafından ezilmiş başarılı hayalperest bir dansçıdır. Ne kadar derinden tanıyoruz peki onu? Ya da kendimizi? Hadi inelim biraz kendi derinimize. Aslında ne kadar tanıyoruz kendimizi? Kimiz biz? Ayağının altındaki zemini kaymış aylak itfaiyeciler miyiz biz? Kendi yangınlarımızı mı söndürmeye çalışıyoruz?
Bırak kişisel olsun, doğruları söyle, sonra da üzerine “Yak bunu” yaz geç..
Dörtlü bir vals bu. Hikayenin asıl kahramanı yaşamıyor. Kalanlar da bu hikayedeki yerlerini arıyor. Belki de kendi hikayelerini yazıyorlardır ilk defa hayatlarında. Bir nevi garip sıçık komik bir aşk hikayesidir belki de yazdıkları.
“It is the sort of plays that you would kill for or wouldn't be caught dead in."
This isn't opera, this is life, why should love always be tragic?
Two women, two cities, two countries with different realities. Umut and Janina met in İstanbul in 2013 and they fall in love. It is like they have known each other forever. Janina asks Umut to move to Berlin to move in with her. Going back and forth for five years wears down the relationship, unchanging feelings that are grown on the bodies and minds by the two cities, and the ever-changing conditions of this country that Umut and the other citizens experience will lead the couple to a final decision.
Make it personal, tell the truth, and then write burn this on it.
How deep are our roots? House, or home? Is time the same everywhere? Struggle, or love?
* Bu yapım, Toy işbirliğiyle gerçekleştirilmiştir.
* This production has producted with a collabaration with Toy.